Harley - Ride your myth in Greece

Τείνει να γίνει παράδοση η ετήσια εκδήλωση της Harley με τις δοκιμές των μοντέλων της. Από το 2009 που οδήγησα για πρώτη φορά το V-Rod δεν έχω χάσει σχεδόν κανένα από τα event που οργανώνει. Φέτος το φορτηγό της Harley με 22 μοτοσυκλέτες, ταξίδεψε σε 16 χώρες ανά την Ευρώπη και το Σαββατοκύριακο 25-6/5 πέρασε και από τη Θεσσαλονίκη.

Για αρχή θα ήθελα να τονίσω ότι είμαι πολύ μακριά από το πρότυπο του τυπικού Χαρλεά τόσο "στιλιστικά" όσο και στις μοτοσυκλετιστικές μου επιλογές παρόλο που το προσωπικό μου μηχανάκι είναι αερόψυκτο με ωστήρια. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν μπορώ να αναγνωρίσω την αξία μιας μοτοσυκλέτας ακόμα και όταν αυτή έχει μια αρκετά διαφορετική φιλοσοφία από τις υπόλοιπες της αγοράς. Για να γίνω πιο κατανοητός θα αναφέρω εδώ ότι αν οδηγήσεις ένα Guzzi όπως το δικό μου δεν θα βρεις πολλές διαφορές σε σχέση με τις περισσότερες μοτοσυκλέτες. Έχει λίγες και ουσιαστικές. Τα Harley από την άλλη όμως έχουν μια τελείως διαφορετική προσέγγιση στο θέμα και κάπως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Έχοντας οδηγήσει τα πλέον αντιπροσωπευτικά μοντέλα της Harley (Vrod - Fat Boy - Electra Glide - Sportster - Softail) σε διάφορες παραλλαγές τους δηλώνω ότι θα μπορούσα άνετα να έχω ένα, ίσως όχι σαν μοναδικό, αλλά σίγουρα στο ονειρικό μου γκαράζ θα έβρισκε μια θέση. Κάποια από αυτά είναι καλύτερα από κάποια άλλα, ανάλογα με την χρήση αλλά και τις θυσίες που σκοπεύεις να κάνεις για να έχεις ένα Harley!

Οι προκαταλήψεις είναι για να καταρρίπτονται, ήταν η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό καθώς αυτό που οδηγούσα ήταν αρκετά μακρυά από αυτό που περίμενα. Ναι είναι βαριά μηχανάκια αλλά ταυτόχρονα και αρκετά χαμηλά, οπότε δεν έχεις πρόβλημα στις χαμηλές ταχύτητες ακόμα και αν είσαι 1,65. Το γκάζι τους δεν σε τρομάζει σε καμία περίπτωση (Vrod εξαιρουμένου) και στα μεγάλα μοντέλα είναι αρκετό. Τα φρένα είναι σύγχρονα και ικανοποιητικά για τις επιδόσεις τους (ABS στα μεγάλα), η ποιότητα βαφής και φινιρίσματος βγάζει μάτι. Από την άλλη κάποια πράγματα χρειάζονται βελτίωση, όπως η διαδρομή των αναρτήσεων, ειδικά στα τουριστικά μοντέλα, που ξεκάθαρα είναι φτιαγμένα για πολύ καλούς δρόμους και σιχαίνονται τις ελληνικές λακκούβες.

"Envy" είναι αυτό που νιώθουν για σας οι περισσότεροι όταν είστε πάνω σε ένα Harley

Μέχρι στιγμής διαβάσετε την ορθολογική προσέγγιση του θέματος Harley Davidson και μικρή αξία έχει για αυτή την μάρκα. Εδώ ο αναβάτης προσαρμόζετε στην μοτοσυκλέτα και όχι το αντίθετο. Από τα πρώτα μέτρα σου ξεκαθαρίζει ότι εγώ έτσι δουλεύω και ΑΝ θέλεις, αλλιώς έχει άλλες μάρκες εκεί έξω. Το ρελαντί είναι βαρύ, σταθερό και αργό. Σου δίνει την αίσθηση ότι δεν θα σταματήσει ποτέ. Φέτος οδήγησα το 1200 sportster που παρόλο τα 1200 κυβικά του δεν θεωρείτε και μεγάλο.

Το γκάζι δεν έχει καμία σχέση με 4κύλινδρα ή 2κύλινδρα παρόμοιου κυβισμού. Έχει σαφώς λιγότερα άλογα αλλά αυτό δεν σε απασχολεί καθόλου. Ο ράθυμος τρόπος λειτουργίας του σε βάζει στον δικό του ρυθμό. Το κλασικό και απλό κοντέρ με ενδείξεις σε μίλια και χιλιόμετρα αισθάνεται πολύ όμορφα μεταξύ 60 - 70 μ.α.ο. το ίδιο και ο αναβάτης. Εύκολα πετάγεται μέχρι τα 80 μαο (140) και από εκεί πάνω δεν έχει νόημα. Για τον συνεπιβάτη τα πράγματα είναι από δύσκολα έως επώδυνα. Το σελάκι είναι μικρό με αρνητική κλίση. Η γυναίκα μου που έχει μεγάλη εμπειρία σαν συνεπιβάτης με διάφορες μοτοσυκλέτες κόντεψε να με χωρίσει μετά από 20 λεπτά βόλτας. Συνέχισα με το entry level μοντέλο το πανέμορφο 883R Sportster με τα διπλά δισκόφρενα μπροστά και το εντυπωσιακό πορτοκαλί από τα αγωνιστικά χρώματα της Harley. Ενώ αυτό έχει μικρότερο κυβισμό σαν όγκος δείχνει μεγαλύτερος από του 1200 που είναι αρκετά μικρό για τις διαστάσεις μου. Για 2ο άτομο δεν το συζητάμε καν!

Από το πλάι φαίνεται ακόμα πιο μικρό

Οι Αμερικάνοι λένε "There is no replacement for displacement" που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει όσο πιο πολλά τα κυβικά τόσο πιο καλά και στην περίπτωση της Harley ισχύει 100%. Τις προηγούμενες χρονιές οδήγησα τα μεγαλύτερα μοντέλα και πρέπει να ομολογήσω πως μου άρεσαν περισσότερο. Πιστεύω ότι τα entry level είναι για κάποιον απόλυτα ταγμένο στη μάρκα που ψάχνει ένα εύκολο - φτηνότερο τρόπο να μπει στην οικογένεια. Επίσης αν δεν έχεις προηγούμενη εμπειρία από μοτοσυκλέτες ένα 883 θα ήταν ιδανικό. Κιβώτιο και συμπλέκτης σε όλα τα μοντέλα τους δουλεύουν άψογα. Το κιβώτιο θα ορκιζόσουν ότι είναι Honda και η λειτουργία του συμπλέκτη θα πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια για τους υπόλοιπους κατασκευαστές.

Αν δεν τελειώσει η βενζίνη δεν κατεβαίνεις

Στα μεγάλα μοντέλα υπάρχουν πολλές κατηγορίες με άπειρες υποκατηγορίες. Από τα πλέον εντυπωσιακά είναι τα υπερτουριστικά Electra και Road King. Άνετα για 2 άτομα με κορυφαίο εξοπλισμό και τιμή! Εδώ μπορείς να οδηγάς όλη μέρα με 140 χλμ/ώρα, ο αέρας να σε χαϊδεύει απαλά, τα ηχεία να παίζουν τσίτα μουσική και ο συνεπιβάτης να κάθετε σταυροπόδι. Θα μου πείτε ένα BMW K1600GTL δεν μπορεί να κάνει το ίδιο; Εδώ ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο που είναι και το ουσιώδες στα Harley. Ότι μπορείς να κάνεις με τα Harley μπορείς να το κάνεις και με οποιοδήποτε άλλο μηχανάκι. Υπάρχει όμως ΜΙΑ πολύ ουσιώδες διαφορά. Δεν έχω οδηγήσει κανένα άλλο μηχανάκι που να είναι τόσο απολαυστικό στα 60 μ.α.ο. όσο είναι τα Harley.

Δώσ' του ανοιχτό δρόμο και πάρ' του τη ψυχή

Χαίρεσαι εσύ, χαίρετε και το μηχανάκι με αυτήν την ταχύτητα. Απολαμβάνεις την λειτουργία του μοτέρ με τους αναζωογονητικούς του κραδασμούς που σε κάνουν ναι νιώθεις ότι καβαλάς μοτοσυκλέτα και όχι ηλεκτρική φριτέζα. Εντάξει παλιότερα κουνιόνταν συθέμελα τώρα όμως είναι πολύ βελτιωμένα, τρέμουν όσο πρέπει και όποιος γκρινιάξει να οδηγήσει ΚΤΜ 640 για να νιώσει τι θα πει κραδασμός. Οι αναρτήσεις δουλεύουν ικανοποιητικά σε αυτές τις ταχύτητες, η σταθερότητα είναι παραδειγματική κάτι που σε εντυπωσιάζει βλέποντας τα λεπτά ψαλίδια και τις περίεργες διαστάσεις ελαστικών. Αν δεν ψωνίζεις μοτοσυκλέτα βάσει της αναλογίας ίππων/ευρώ, δεν σε ενδιαφέρει να ξύνεις γόνατα, αλλά θέλεις να χαλαρώνεις σε κάθε βόλτα και να γυρνάς με ένα χαμόγελο από αυτί σε αυτί, τότε πρέπει να οδηγήσεις ένα Harley.

Το Harley που μου άρεσε περισσότερο είναι το Fat Boy. Μακρύ και χαμηλό με 1.600 κυβικά να σε σπρώχνουν μπροστά με μια διαρκή ώθηση που μπορεί να μην σου ξεχειλώνει τα χέρια αλλά ταλαιπωρεί το πίσω λάστιχο και κάνει την χρήση του κιβωτίου πραγματικά περιττή. Επίσης εδώ το στυλ είναι στα καλύτερα του. Τα Fat Boy και τα Softail είναι τα χαρακτηριστικότερα μοντέλα τους. Αν έπαιρνα κάποιο θα ήταν ένα από αυτά. Η θέση οδήγησης ξενίζει λίγο με τα μαρσπιέ που είναι μπροστά αλλά γρήγορα την συνηθίζεις. Επίσης η σέλα του οδηγού είναι ότι πιο άνετο έχεις κάτσει ποτέ και συνολικά σε προδιαθέτει για πολλά ξεκούραστα χλμ. Συνεπιβάτης μόνο στα τουριστικά θα είναι άνετος αλλά οι τιμές τους φέρνουν δάκρυα στα μάτια. Τα μικρά είναι πολύ μικρά για τα γούστα μου και το Vrod...

Χρώμιο παντού

Όχι φώτο του Vrod δεν έχω γιατί φέτος δεν το οδήγησα. Οι φανατικοί της φίρμας δεν το παραδέχονται σαν γνήσιο Harley και ποιος είμαι εγώ για να διαφωνήσω. Παρόλα αυτά όμως πρέπει να ομολογήσω ότι έχει ένα από τα καταπληκτικότερα  μοτέρ που έχω οδηγήσει ποτέ. Με 120 άλογα στο τροχό από 1.200 κυβικά, με μπόλικη ροπή από χαμηλά, με ευστροφία, χωρίς σκορτσαρίσματα και τρύπες πουθενά. Ένα μοτέρ που σχεδίασε η Porsche και έδωσε μαθήματα σε όλους τους υπόλοιπους. Δυστυχώς σε μια μοτοσυκλέτα που πιάνει τα 200 για πλάκα δεν μπορείς να κάθεσαι με τα πόδια μπροστά ούτε να απολαύσεις τις στροφές με 240 πίσω λάστιχο. Το αστείο είναι ότι όταν πρωτοβγήκε το Vrod είχε φυσιολογική θέση οδήγησης και λάστιχα. Όσο περνούσαν τα χρόνια η "αγορά" ή το marketing το έσπρωξαν σε έναν άλλο δρόμο.

100 χλμ/ώρα και οδήγηση με ένα χέρι, φώτο πειστήριο για τους κακεντρεχείς

Με ορθολογικά λοιπόν κριτήρια δεν αγοράζεις Harley. Αν όμως βάζαμε τη λογική στην αγορά της μοτοσυκλέτας τότε όλοι θα οδηγούσαμε παπιά και σκούτερ, άντε και κάνα μεσαίο on-off. Αυτός όμως που αγοράζει R1 ή Hayabussa σκέφτεται με ορθολογικά κριτήρια; Ή μήπως αυτά τα μηχανάκια δεν σου προσφέρουν συγκινήσεις; Κάπως έτσι και τα Harley στον δικό τους τομέα είναι κορυφαία και αν ψάχνεις για αυτού του είδους την συγκίνηση τότε τα λεφτά σου δεν θα πάνε χαμένα.

Εδώ και πολλές δεκαετίες κυκλοφορούν γιαπωνέζικοι κλώνοι των Harley. Δυστυχώς την αίγλη και το sex apeal που έχει το γνήσιο δεν μπορούν να το αποκτήσουν, ειδικά τώρα που το γνήσιο έχει αποβάλει και πολλές ιδιοτροπίες του παρελθόντος.

Κλείνοντας δεν πρέπει να παραλείψω να αναφερθώ στην άψογη οργάνωση της εκδήλωσης. Η νέα αντιπροσωπεία της Harley στην Ελλάδα συνέχισε την καλή παράδοση που είχε η προηγούμενη. Τα  γκρουπάκια ξεκινούσαν χωρίς καθόλου καθυστέρηση, τα μηχανάκια σε άψογη κατάσταση και η ενημέρωση είχε γίνει μερικές μέρες νωρίτερα με email για να δηλώσεις ποιο μηχανάκι και πότε ήθελες να το οδηγήσεις. Στον εξοπλισμό που μεταφέρει το φορτηγό της Harley εκτός από τα 22 μηχανάκια!!! περιλαμβάνονται κράνη και μπουφάν για όποιον δεν έχει κατάλληλο εξοπλισμό. Στον ενδιάμεσο χρόνο υπήρχε κέτερινγκ και τραπέζια σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Μακάρι να γίνει παράδειγμα και για τις υπόλοιπες αντιπροσωπείες.

Αυτή η φωτογραφία αποτυπώνει όλη την φιλοσοφία της Harley

Μη γελάτε το αντίστοιχο Honda έχει ηλεκτρική όπισθεν, τόσο μουράτο όμως δεν είναι

Ραντεβού το 2014