Das Fräulein K1100RS

H Fräulein K1100RS είναι μια τουρίστρια από τη Γερμανία ευτυχώς χωρίς πέδιλα και άσπρες κάλτσες. Μια μεγαλοκοπέλα από το 1994 που μπορεί ακόμα και σήμερα να σε ταξιδέψει άνετα και ξεκούραστα. H K1100RS στην εποχή της έκανε αρκετά καλή εντύπωση με τις τουριστικές δυνατότητες και τις επιδόσεις της.

Τι μπορεί να κάνει σήμερα μια μοτοσυκλέτα 19 ετών; Αναλογιζόμενοι πάντα την ηλικία και την τιμή της πολλά πράγματα. Φυσικά αυτό που κάνει καλύτερα απ' όλα είναι να ταξιδεύει. Την φορτώνεις με συνεπιβάτη, το μισό σου σπίτι, το σκύλο, τη γυάλα με το χρυσόψαρο και θα μείνει χώρος και για τα σαντουϊτσάκια. Οι βαλίτσες είναι μεγάλες, αδιάβροχες και κουμπώνουν άψογα στη μοτοσυκλέτα. Το ίδιο ισχύει και για το top case. Σημαντικό επίσης είναι ότι δεν αλλάζει η κατανομή βάρους σε σημείο που να επηρεάζει τη μοτοσυκλέτα. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι όταν δεν είναι φορτωμένο η κατανομή βάρους είναι αρκετά μπροστόβαρη. Ζυγίζοντας σχεδόν 270 κιλά (πλήρες) δεν είναι ότι ελαφρύτερο έχεις οδηγήσει. Μέσα στην πόλη θα σου κάνει την ζωή δύσκολη, το τιμόνι δεν κόβει αρκετά, η ζέστη είναι αρκετή και για ελιγμούς ανάμεσα από τα αυτοκίνητα... πιο εύκολο είναι το αντίθετο.

Μόλις όμως περάσεις τα διόδια όλα αλλάζουν. Η σταθερότητα στην ευθεία αλλά και γρήγορες καμπές θυμίζει Intercity. Η άνεση είναι παροιμιώδης και η σέλα χωράει 3 άτομα κανονικού μεγέθους! Η προστασία από τον αέρα και τη βροχή είναι καλή αν είσαι μέχρι 1,75. Από εκεί και πάνω ο αέρας θα χτυπάει το κράνος και σε μένα που είμαι 1,86 δημιουργούσε έντονους στροβιλισμούς. Φυσικά όσο είσαι μέχρι τα 140 τίποτα από όλα αυτά δεν σε ενδιαφέρει. Η κατανάλωση είναι μικρή και η άνεση για 2 δεδομένη. Από εκεί και πάνω το σκηνικό αλλάζει. Το μοτέρ με τα 95 άλογα στον τροχό, που μέχρι τότε δούλευε σαν ηλεκτρικό αρχίζει και παράγει υψίσυχνους κραδασμούς που μεταφέρονται σε τιμόνι και σέλα ενώ η κατανάλωση σκαρφαλώνει. Με 22 λίτρα όμως ντεπόζιτο δεν πρόκειται να ζητήσει βενζίνη πριν τα 270-300 χλμ. Ξεπερνάει άνετα την δεύτερη εκατοντάδα στο κοντέρ με την BMW να δηλώνει 226 χλμ/ώρα πραγματική τελική.

Στην πρώτη επαφή μαζί της πιστεύεις ότι σε κλειστό επαρχιακό δρόμο θα σε παιδέψει. Τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Σίγουρα δεν είναι στο στοιχείο της αλλά θα τα καταφέρει άνετα. Αρκεί να θυμάσαι ότι ο έρωτας και τα κιλά δεν κρύβονται. Θέλει απλωτές γραμμές και αποφασιστικές κινήσεις. Σε χαμηλές ταχύτητες το τιμόνι έχει την τάση να διπλώσει και σε πολύ χοντρές ανωμαλίες που θα προκαλέσουν πλεύσεις ακόμα και σε σύγχρονα μηχανάκια θα αντιδράσει λίγο άτσαλα, θέλοντας λίγο χρόνο για να αποσβέσει. Μπορείς να πιέσεις παραπάνω από ότι φαντάζεσαι χωρίς κίνδυνο, απλώς όταν θα φτάσεις δεν θα νιώθεις έξαψη αλλά ανακούφιση.

Στην BMW το 1994 πρέπει να είχαν κάποιους πολύ περίεργους ανθρώπους να δουλεύουν. Είμαι σίγουρος ότι όταν τελειώσαν με την σχεδίαση του K1100RS μαζεύτηκαν σε ένα meeting και συζήτησαν μερικά θέματα που δεν έπρεπε! Όπως το πως να κάνουν την μοτοσυκλέτα τους περίεργη. Για αρχή βάλανε έναν διακόπτη στο πλαϊνό σταντ που σβύνει τον κινητήρα όταν το ανοίγεις ακόμα και με νεκρά στο κιβώτιο. Αυτό σε αναγκάζει να χρησιμοποιείς συνέχεια το κεντρικό, κάτι που θα πρέπει να κάνεις για να μην καίει λάδια το μοτέρ μόλις το βάζεις μπρος. Με την ξαπλωτή τοποθέτηση του 4κύλινδρου μαζεύονται λάδια στην κεφαλή όταν είναι στο πλάι.

Μετά είναι τα φλας. 3 κουμπιά για 2 φλας, μαγικό. Ευτυχώς απενεργοποιούνται από μόνα τους αν τα ξεχάσεις ανοιχτά. Δεν υπάρχει περίπτωση αν δεν έχεις προϋπηρεσία σε BMW να μην τα μπερδεύεις τον πρώτο καιρό και να πατάς την κόρνα. Την οποία πήραν από φορτηγό DAF και πρώτα τρομάζει εσένα. Τέλος το τιμόνι κλειδώνει μόνο όταν είναι στριμμένο δεξιά!

Αρκετά όμως με τις χαζομαρίτσες και ας περάσουμε στα σοβαρά. Η μοτοσυκλέτα που οδήγησα είναι σχεδόν 20 χρονών με 40.000 χλμ και μοιάζει σαν να βγήκε χθες από το εργοστάσιο. Τους διακόπτες τους αισθάνεσαι σαν να μην έχουν πατηθεί ποτέ. Το κάθε κλικ σου δίνει σιγουριά ότι θα γίνεται για πάντα. Η ποιότητα βαφής και συναρμολόγησης είναι κορυφαία. Περιμένεις να βρεις ξεβαμμένα πλαστικά και όλα είναι σαν καινούργια. Την μέρα που την οδήγησα είχε ψιλόβροχο και πριν την επιστρέψω το βράδυ την έπλυνα. Καθόμουν και έψαχνα να βρω σημεία που να φαίνεται ταλαιπωρημένη από την καρίνα μέχρι την ζελατίνα. Κινητήρας και άξονας δεν έχουν πουθενά διαρροές, τίποτα δεν φανερώνει την ηλικία ή τα χιλιόμετρα της. Το μοτέρ παίρνει μπρος σε κλάσματα του δευτερολέπτου και ο ψεκασμός (απαλλαγμένος από euro3 κτλ) δουλεύει υποδειγματικά. Το κιβώτιο είναι μαλακό σαν βούτηρο, αθόρυβο και μόνο μεταξύ 4ης και 5ης θέλει πιο αποφασιστική κίνηση στο λεβιέ για να μην βρει νεκρά. Τα φρένα με ABS έχουν έντονο αρχικό δάγκωμα και άνετα θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε μοτοσυκλέτα του 2010. Ο εξοπλισμός περιλαμβάνει εκτός από ABS, θερμαινόμενα γκριπ και ψηφιακό δείκτη σχέσης στο κιβώτιο.

Αν πάντα ήθελες να ταξιδέψεις 2κάβαλος με άνεση σε όλη την Ευρώπη η Fräulein K1100RS είναι μια τίμια επιλογή.